Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ

Ο έρωτας είναι ζωή ...και η ζωή ενας διαρκής έρωτας!!!












Μαλακά παστέλ

14 σχόλια:

  1. Έρωτας Πληγη
    Ζωήθεραπεία
    ...

    γιάτρεψέ με
    να θέλω να πληγωθώ ξανα..
    και ξανα...
    και ξανα....


    φιλι........ερωτευμενο παντα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ!!!
    Οπως συνήθως το έργο είναι μαγικό!
    Να σου πω οτι παραλίγο νάχαμε τον ίδιο τίτλο ανάρτησης;Φιλί με πάθος για ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ με 1000 Βασούλα!
    Τίποτα δεν μπορεί να αναμετρηθεί μαζί του!
    Και ό,τι επιχειρήσει να το κάνει, ηττάται κατά κράτος!!
    Φιλιά και ευχές,
    να μη λείψει ποτέ από τη ζωή σου ο μικρός Θεός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πανέμορφο και θα συμφωνήσω κι εγώ με αυτό που γράφεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ όμορφο!
    θα συμφωνίσω και εγώ αν και όταν διάβασα τον τίτλο άλλα πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό^^
    κάτι στοιχάκια που γράφαμε στα λευκώματα παλιά^^
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Βασιλική , πολύ εντυπωσιακό το επίκαιρο έργο σου και συμφωνώ απόλυτα με την ωραία λεζάντα σου , εύχομαι να έχεις μια χαρούμενη Κυριακή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στην παλάμη μας αποτυπώνεται ολόκληρη η ζωή μας!
    Πολύ όμορφο και πρωτότυπο το εργάκι σου Βασιλική μου!
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έρως καθημερινός Βασιλική μου για τα απλά πράγματα. Το έργο σου λέει "εγώ είμαι ερωτευμένη με ωραία απλά, για τα υπόλοιπα πάρτε την πενταδάκτυλη μούτζα". Καλή εβδομάδα/φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μετά από την ερμηνεία του Ντίνου τι να πούμε άλλο;;;
    Πραγματικά πολύ έξυπνο και με εκφράζει απόλυτα!!!
    Φιλιά πολλά Βασιλική μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ ωραία ρήση και πρωτότυπη εικόνα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απανταχού ερωτευμένοι ενωθείτε! Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. κατόπιν σχολίου από τον Ντίνο το οποίο είναι διασκεδαστικό παραπέμπω στα εξής από την βικιπαιδεία>

    Η χρήση της μούντζας ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, και συγκεκριμένα σε μία ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο.

    Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι η χρήση της μούντζας χρονολογείται πολύ παλιοτερα, στην Αρχαία Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, μία χειρονομία αντίστοιχη της μούντζας χρησιμοποιόταν αρχικά στα Ελευσίνια μυστήρια και συνοδευόταν από κατάρες που απευθύνονταν προς τον "εχθρό", το "Κακό" κ.λ.π., φράσεις δηλωτικές της αποπομπής στο ανάθεμα. Ωστόσο, αυτή η άποψη για την προέλευση της μούντζας έχει αμφισβητηθεί έντονα.

    Πρόκειται για κίνηση ανάλογη με την ρίψη λίθου του αναθέματος σε κολωνό λίθων, που δημιουργούσαν με την ρίψη λίθων κατά του αναθεματιζομένου.

    Η κίνηση εκφράζει βαρειά περιφρόνηση, μαζί δε και κατάρα για αποπομπή και εξαφάνιση.

    δηλαδή ...ερωτική μούντζα..μουντζωμένος έρωτας,έρως ανίκατε μούντζας..τι λέω? σταμάτησεμε μην παρεξηγηθώ κιόλας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μου αρέσει το πάντρεμα των χρωμάτων στον πίνακά σου και η αλληγορία των σχεδίων σου.
    Το κόκκινο βέλος του έρωτα σημαδεύει την καρδιά, αλλά αυτή είναι δισυπόστατη, το γιν και το γιαν, το καλο μέσα στο κακό και αντίστροφα. Το χέρι λευκό, άγραφο σαν μια νέα ζωή. Πίσω του το μωβ του πένθους και μπροστά του το μπλε της αισιοδοξίας, του μέλλοντος.
    Θα ήθελα να τον δω και σε λάδι.

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή