Πολύ ωραία η σύνθεση στη φωτογραφία! Και αυτός ο όμορφος μελαχρινός τύπος, θα πετάξει να είσαι σίγουρη… Εμείς θα πρέπει κάτι να κάνουμε με τα φτερά μας, που όλο και μας τα ψαλλιδίζουν… Αλλά θέλω να πιστεύω πως όσο ψαλλιδίζονται, τόσο δυναμώνουν.. Φιλάκι «πεταχτό»
Παλιά μου ιδιότητα: Περιστεράς. Μικρός είχα πολλά περιστέρια. Μέχρι να μεγαλώσει το κοπάδι από γεννητούρια, αγόραζα ζευγάρια από το Καπάνι (κεντρική αγορά Θεσσαλονίκης). Για να μη μπορούν να πετάξουν και μου φύγουν για να ξαναγυρίσουν στην παλιά τους φωλιά, το έχουν αυτό τα περιστέρια, τους έβγαζα πέντε-έξι μεγάλα φτερά. Σ΄ένα με ενάμισυ μήνα, όταν ξανάβγαιναν τα φτερά τους και πετούσαν, είχαν πια ξεχάσει την παλιά φωλιά και είχαν συνηθίσει την νέα που τους είχα στην αυλή. Συμβαίνει το ίδιο με τους ανθρώπους; Δεν ξέρω. Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας. Αυτό μου θύμισε η ωραία αυτή φωτογραφία, παρ'όλο που το πετούμενο δεν μοιάζει με περιστέρι αλλά με κοράκι. Καλό βράδυ Βασιλική. Φιλιά.
eleni η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε στο περιβόλι στο χωριό. Έτσι που καθόμουν και χάζευα ήρθε αυτό το πουλί και στάθηκε πάνω από την τριανταφυλλιά και έτσι αιχμαλωτίστηκε η στιγμή. Μου άρεσε σαν αποτέλεσμα γι αυτό σας την έδειξα. φιλιά πολλά
Dinos-Art το πετούμενο δεν είναι κοράκι, αν ήτανε θα είχα διπλή χαρά που το έπιασα στον φακό μου:):) Σχετικά με τα περιστέρια ισχύει αυτό που λες, στους ανθρώπους δεν ξέρω. Ίσως σε κάποιους:):) Το χόμπι σου αυτό στο χωριό το είχανε πολλά παιδιά:):) Φιλί
πετυχημένη φωτογραφία! εύχομαι να σαι καλά και να καταφέρεις να πετάξεις μακρυά (παραμένοντας έστω εκεί..) φιλιά πολλά από Ιταλία
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η σύνθεση στη φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτός ο όμορφος μελαχρινός τύπος, θα πετάξει να είσαι σίγουρη…
Εμείς θα πρέπει κάτι να κάνουμε με τα φτερά μας, που όλο και μας τα ψαλλιδίζουν…
Αλλά θέλω να πιστεύω πως όσο ψαλλιδίζονται, τόσο δυναμώνουν..
Φιλάκι «πεταχτό»
Βασιλική μου το κοιτώ πολύ ώρα και μου φαίνεται σαν πίνακας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαθεύω;
Βασιλική,αιχμαλώτισες τη στιγμή και το αποτέλεσμα εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δίκιο η Αντιγόνη,ζωγραφιά είναι!
Φιλιά!
Παλιά μου ιδιότητα: Περιστεράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρός είχα πολλά περιστέρια. Μέχρι να μεγαλώσει το κοπάδι από γεννητούρια, αγόραζα ζευγάρια από το Καπάνι (κεντρική αγορά Θεσσαλονίκης). Για να μη μπορούν να πετάξουν και μου φύγουν για να ξαναγυρίσουν στην παλιά τους φωλιά, το έχουν αυτό τα περιστέρια, τους έβγαζα πέντε-έξι μεγάλα φτερά. Σ΄ένα με ενάμισυ μήνα, όταν ξανάβγαιναν τα φτερά τους και πετούσαν, είχαν πια ξεχάσει την παλιά φωλιά και είχαν συνηθίσει την νέα που τους είχα στην αυλή. Συμβαίνει το ίδιο με τους ανθρώπους; Δεν ξέρω. Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας. Αυτό μου θύμισε η ωραία αυτή φωτογραφία, παρ'όλο που το πετούμενο δεν μοιάζει με περιστέρι αλλά με κοράκι.
Καλό βράδυ Βασιλική. Φιλιά.
mosaicology
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,
είναι όμορφα να πετάς μακριά, έστω και νοητά.- φιλί
nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτός θα πετάξει σίγουρα,απλά εγώ τον ζήλεψα που δεν μπορώ:):)
φιλί
Γιαγιά Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον όχι, μου άρεσε και μένα η σύνθεση γι΄αυτό την δημοσίευσα.
Μεγάλη αγκαλιά
eleni
ΑπάντησηΔιαγραφήη συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε στο περιβόλι στο χωριό. Έτσι που καθόμουν και χάζευα ήρθε αυτό το πουλί και στάθηκε πάνω από την τριανταφυλλιά και έτσι αιχμαλωτίστηκε η στιγμή. Μου άρεσε σαν αποτέλεσμα γι αυτό σας την έδειξα.
φιλιά πολλά
Dinos-Art
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πετούμενο δεν είναι κοράκι, αν ήτανε θα είχα διπλή χαρά που το έπιασα στον φακό μου:):)
Σχετικά με τα περιστέρια ισχύει αυτό που λες, στους ανθρώπους δεν ξέρω.
Ίσως σε κάποιους:):)
Το χόμπι σου αυτό στο χωριό το είχανε πολλά παιδιά:):)
Φιλί